Manado en Bunaken

Na de Vlootschouw gaan we 's morgens met de dinghy naar Manado en bezoeken daar o.a. het postkantoor, het museum en de markt. 's Middags laten we de stad achter ons en varen terug naar Wori Bay om vandaar een boot te regelen voor een aantal duiken op de schitterende steile koraalwand van het eiland Bunaken.

25 Augustus beginnen we aan de terugweg naar het zuiden. Komend vanaf de Molukken hebben we stroom en wind mee gehad, maar nu hebben we beiden tegen en voor de tocht naar het Wakatobi marine national park aan de zuidoost punt van Sulawesi hebben we vijf etmalen nodig. Onderweg worden we verrast door walvissen, waarschijnlijk pilot walvissen. Een duikt plotseling vlak naast de boot op. Regelmatig zien we ook de spuiten van een groepje walvissen iets verder bij ons vandaan.

Slideshow Bunaken

Sail Bunaken

Voor de zeilrace van Bitung naar Bunaken hebben we drie Indonesische bemanningsleden aan boord: Michael, Fonda and Belgis. We starten met een korte race in de Straat van Lembeh waar ook diverse marineschepen geankerd liggen. We hebben windkracht 5 en dat is voor de bemanning hard werken om op het juiste moment de juiste lijnen aan te trekken of te laten vieren. De finish van de eerste race is tevens de start voor de tocht gedurende de nacht naar de noordkant van Sulawesi tegenover het eiland Bunaken. Opnieuw een nieuwe ervaring voor de bemanning, maar de wind wordt gedurende de avond minder en af en toe moet de motor aan. In het donker passeren we de finish en varen Wori Bay in om te ankeren.

De volgende morgen na een paar uur slaap en een ontbijt bezoeken we met de dinghy het dorpje in de baai en terug aan boord maken we ons klaar om deel te nemen aan de grote Sail Bunaken Vlootschouw die afgenomen wordt door de president van Indonesie. Vooraan in de vloot vaart het USA vliegdekschip 'George Washington' waar regelmatig vliegtuigen en helikopters op landen. Dan volgt een uitgebreide 'oorlogsvloot' van marineschepen uit Indonesie, Maleisie, Singapore, Thailand, Australie en Nieuw Zeeland, Taiwan, Korea en Japan. Vervolgens vaart een konvooi met Indonesische regeringsschepen voorbij (douane, controleschepen voor de visserij, quarantaine, kustwacht, etc.). Dan zeilen er een aantal volledig getuigde 'tallships' voorbij en vervolgens een ongelooflijk groot aantal kleine motorbootjes in allerlei kleuren en soorten uit de stad Manado, eveneens tegenover het eiland Bunaken. Alle bootjes zitten afgeladen vol met zwaaiende en zingende mensen. En als hekkensluiter volgt onze (internationale) vloot, netjes in twee rijen naast elkaar, en ook wij zwaaien allemaal uitgebreid naar de rood-wit versierde loge van de president. Tegen het eind van de Vlootschouw vliegen er diverse formaties vliegtuigen en straaljagers over die acrobatische toeren uithalen.

Op de kades zien we honderden en honderden mensen en ieder plekje langs de waterkant is wel ingenomen. Later horen we dat er bijna geen verkeer meer in de stad heeft gereden en dat is een uitzondering, want het is altijd druk in een stad als Manado. De enige tegenvaller tijdens de Vlootschouw zijn de donkere, bijna zwarte wolken waaruit een half uur lang een flinke plensbui valt. Voor de deelnemers en toeschouwers maakt dat allemaal niet zoveel uit, maar de foto's en video's hadden wat kleuriger kunnen zijn.

Diaserie Vlootschouw Sail Bunaken

Bitung in noordoost Sulawesi

Zondag 9 augustus bereiken we na een prachtige zeiltocht de ankerplaats in het kanaaltje tussen het eiland Lembeh en de stad Bitung. Op de kant staat een ruime hoeveelheid vlaggen te wapperen en het is een fraai gezicht als er steeds meer schepen (40) voor anker gaan. Vanwege het begin van de vakantie zijn er optochten van de verschillende scholen en dat is een kleurrijk en muzikaal spektakel waar de bewoners van Bitung duidelijk van genieten.

We maken een dagtocht naar de 'Minahasa hooglanden' waar het koelere klimaat en de vruchtbare vulkaangrond goede condities zijn om groenten en fruit te verbouwen op de speciaal aangelegde terrassen. Onderweg bezoeken we een van de tunnels die de Japanners tijdens de oorlog in de bergen uithakten als bescherming voor henzelf en als opslag van voorraad en wapens. We passeren diverse monumenten en genieten van fraaie uitzichten. Later in de week bezoeken we het Tangkoko National Park en maken daar een interessante wandeling.

Vrijdag 14 augustus is er een welkomstdiner voor alle deelnemers aan de Rally en dat is een heel gezellige avond met prachtige kostuums, locale dansen en muziek, een aantal toespraakjes en lekker eten natuurlijk.

Diaserie Bitung

Verblijf in Ambon

In de loop van de week ankeren er meer dan 70 boten aan de visserswerf in Ambon. Wanneer de tankwagens met diesel arriveren, verschijnen er steeds meer jerrycans op de kade, rustig op je beurt wachten dus. Ook water moet met behulp van jerrycans aan boord worden gebracht (gelukkig hebben wij onze eigen watermaker en is er nog voldoende diesel in de tanks).

De welkomst ceremonie is best bijzonder met vertegenwoordigers uit Ambon en de provincie van de Molukken. Er zijn een aantal toespraakjes, locale dans en muziek en een uitgebreide BBQ annex rijsttafel voor alle deelnemers en genodigden.

Voor openbaar vervoer zijn we aangewezen op de gele 'bemos' (busjes voor 8-10 personen) en de 'ojeks' (betjaks, fietstaxi's). Er is veel verkeer in Ambon stad en we komen zelfs in de file terecht. Een indrukwekkend standbeeld van de vrijheidsstrijder Pattimura valt zelfs in de drukte op.

Vrijdagmorgen 7 aug. om 10.00 uur is de start van de zeilrace Ambon - Bitung (op de NO punt van Sulawesi). Er staat een prachtige wind en het is een prachtig gezicht de gehele vloot de haven van Ambon uit te zien varen. De eerste nacht is de zee aanvankelijk onrustig met grote golven van achteren, maar vanaf 12 uur 's nachts wordt de zee kalm, de wind blijft staan en met 2 knopen stroom mee vliegen we vooruit. Mooie tocht!

Diaserie Ambon2

De fam. Ollong in het dorp Hila

Op uitnodiging bezoeken we de familie Ollong in het dorp Hila aan de noordkust van het eiland Ambon. We worden ontvangen door de heer en mevrouw Ollong die beiden in of vlakbij Hila geboren zijn, maar na de onafhankelijkheid van Indonesie naar Nederland verhuisd zijn. Hun jongste zoon is Riad die in Nederland geboren en opgevoed is en sinds drie jaar in Hila woont. Hij heeft hier een verwerkingsbedrijfje voor nootmuskaat opgezet. Boeren uit de directe omgeving komen hun oogst naar de grote schuren achter het woonhuis in Hila brengen, maar ook vanuit Banda worden er zakken noten per schip aangevoerd. Om het vocht uit de vruchten te krijgen worden ze uitgespreid in grote houten bakken waaronder ventilatoren draaien. De nootmuskaat bestaat uit een harde noot met daaromheen een dunne rode laag, de 'bloem'. De rode delen worden verwerkt tot 'foelie', de noten zelf worden vroeg of laat vermalen tot nootmuskaat(poeder). De foelie moet zeer nauwkeurig gecontroleerd en uitgesorteerd worden en daar zijn dagelijks zo'n 20-30 dames mee bezig.

Om 4 uur wordt er gestopt met werken. Een van de nichtjes van Riad viert vandaag haar verjaardag en de dames kunnen de muziek voor het verjaarspartijtje niet weerstaan en beginnen spontaan te dansen. Ook Mariet moet eraan geloven.

Met Riad bezoeken we later het Fort Amsterdam, een fysieke herinnering aan de tijd dat de Nederlanders de baas waren op Ambon. We constateren dat het interessant is dat een jonge Nederlandse ondernemer met voorouders van de Molukken, nu zelf werkzaam is in de specerijen.

Vijf minuutjes verder met de 'ojong' (betjak) komen we bij een nog ouder monument: een kleine moskee, oorspronkelijk in 1414 gebouwd en in 1664 verplaatst naar de huidige locatie. Het dak is bedekt met 'pannen' van bladeren van de sagopalm en ook verder zijn alleen natuurlijke bouwmaterialen gebruikt (behalve de luidspreker in de toren die zoals in veel moskeeen de muezzin, de oproeper tot het gebed, vervangen heeft).

Diaserie Hila