vrijdag 31 juli 2009
Aankomst in Indonesie
zaterdag 25 juli 2009
Twee weken in Darwin
Het is warm in Tipperary marina en we spannen de zonnetenten over de boot. Zaterdag 18 juli is de officiele start van de Rally, maar we hebben besloten ons vertrek uit te stellen en direct naar Ambon te zeilen waar we weer aansluiten bij de rest. Zaterdag bezoeken we het mooie 'Northern Territory' museum met een prachtige Aboriginal kunstcollectie, een origineel gepresenteerde natuurlijke historie (vlinders, salamanders, schelpen, etc.) en op video het verhaal van Sweetheart, de zoutwaterkrokodil die in deze omgeving zoveel overlast en doden veroorzaakt heeft en uiteindelijk in het museum beland is (opgezet). We zijn samen met nieuwe kennissen Susan en Keith uit Engeland die met hun jacht 'Baccus' ook verlaat zijn doordat hun generator er drie dagen geleden mee ophield. Na een koffie op het terras van het museum wandelen we door een soort duingebied naar het strand waar de jaarlijkse 'Beer Can Regatta' plaatsvindt. Heel wat mensen uit Darwin hebben hun best gedaan uit lege bierblikjes iets snels en zeewaardigs te bouwen (de kinderen gebruiken limonadeblikjes). 's Morgens kunnen de vaartuigen bekeken worden en 's middags vinden de races plaats. We vinden een beetje verkoeling in de schaduw van Mindil Market waar ook op zondag volop kraampjes opgesteld staan voor een snack of een drankje of om een souvenier, zonnehoed, massage of (aboriginal) kunstwerk te bekijken of aan te schaffen.
Het leven in de marina is best plezierig hoewel er nog klusjes op de lijst staan. Woensdag kunnen we boodschappen doen in het grote Casuarina winkelcentrum. We hoeven nu alleen vlak voor ons vertrek nog verse groenten en fruit halen. In de marina liggen twee Nederlandse jachten die niet aan de Rally deelnemen en het is dan ook leuk ervaringen en plannen uit te wisselen. Vrijdag is hier een algemene vrije dag en dan is maandag 27 juli de eerste gelegenheid om diesel te tanken en bij de douane uit te klaren om Australie te verlaten. Diaserie Darwin
woensdag 15 juli 2009
Verder noordwaarts naar Darwin
Dan komt het einde van de oostkust van Australie in zicht als we Cape York naderen. Op het eilandje Eborac vlak voor de kaap staat de vuurtoren. Het is een prachtig heldere en zonnige dag, maar het is ook met weemoed dat we hier de Coral Sea en de Pacific Ocean achter ons laten. Tien jaar hebben we nu in dit gedeelte van de wereld gevaren en geleefd en we zijn dankbaar voor de gelegenheid die we gehad hebben om van zoveel culturen iets te hebben mogen meemaken en zoveel mensen te hebben leren kennen. We nemen de herinneringen aan dit alles mee in ons hart en zullen deze ervaringen zeker nooit vergeten!
Net voorbij Cape York worden we meegenomen met de stroming en met 8-9 knopen (!) varen we westwaarts door de Endeavour Strait langs witte stranden aan de kust en mooie groene eilanden aan de noordkant. De volgende uitdaging is de Golf van Carpentaria, een grote plas water die ten zuiden van ons ligt en voor een zeer onrustige zee zorgt. De nacht, dag en volgende nacht is het onaangenaam bokken op de golven, maar er is een gunstige wind en ook de maan staat bijna de gehele nacht aan de inktzwarte hemel. Twee of drie coastertjes passeren ons en bijna dagelijks komt er een vliegtuig van de kustwacht over waarmee regelmatig via de marifoon contact hebben om onze positie door te geven of te controleren. De kustwacht bewaakt de grenzen in het noorden van Australie opdat er geen onaangekondigde schepen de territoriale wateren binnenvaren.
Vrijdag om 7 uur 's avonds zien we het licht op Cape Wessel ten zuiden van ons en ook de zee is inmiddels weer vlakker geworden. We hebben windkracht 5 schuin van achteren en maken goede voortgang met alle zeilen bij. In de nacht hebben we weer een sterke stroming mee en ondanks de hoge snelheid liggen we rustig met de fok uitgeboomd over stuurboord en de gekleurde reachter over bakboord. Zaterdag aan het eind van de dag passeren we Cape Don en sturen bij voor de doorgang tussen Melville eiland en het vasteland. Het is hier vanwege het grote verschil tussen eb en vloed belangrijk het tij mee te hebben en we hebben geluk dat we het gehele traject door kunnen varen zonder te hoeven stoppen. De wind is in de loop van de nacht verdwenen, dus we varen inmiddels op de motor. In de ochtend moeten we nog 20 zeemijlen afleggen en langzaam zien we de skyline van Darwin dichterbij komen. Om half 11 's morgens varen we Fannie Bay in waar we een plekje zoeken tussen de ruim honderd jachten die daar voor anker liggen. Diaserie Top Australie
zondag 5 juli 2009
Van Cairns tot Cape Melville
We ontmoeten John en Win, zeilvrienden uit Darwin, ex-Nederlanders en we hebben een heel gezellige tijd met elkaar. Na het happy hour a/b Alexandra lopen we opnieuw de stad in en hebben een maaltijd bij de stijlvolle Ierse pub. Het is overal nog druk en gezellig op straat, de temperaturen zijn hier ook zeer aangenaam 20-25 graden.
Vrijdag maken we als eerste de dinghy in orde en hangen deze in de takels achterop de boot en dan lopen we nogmaals naar de stad om bij de overdekte markt verse groenten en fruit te halen. Wat een enorme keus en alles van zeer goede kwaliteit! Terug aan boord drinken we koffie met nieuwe zeilvrienden die nog wat computervragen hebben en dan ruimen we de laatste spullen aan boord om rond 11.30 uur de marina weer te verlaten, op weg naar Darwin. Er staat een stevige wind van 20-25 kn (windkracht 6) uit het zuidoosten, zodat we noordwaarts zeilend, de wind schuin achter hebben. Het wordt een prachtige zeiltocht met een snelheid van rond de 7 knopen en 's nachts wat minder wind. We varen nu gedeeltelijk in de scheepvaartroutes waar ook de grote (vracht) schepen dag en nacht met een flinke vaart doorheen komen, dus het blijft opletten, maar het is redelijk rustig met een stuk of vijf schepen die ons in de nacht passeren.
Zaterdag is opnieuw een dag met goede wind, dus we varen door en stoppen niet bij Lizard Island, hoewel erg mooi, omdat we dit drie jaar geleden al uitgebreid bezocht hebben. De gehele dag varen we met 7-8 knopen snelheid en als we 's avonds Cape Melville passeren, blijkt de stroming in ons voordeel te lopen en zien we ruim 9 knopen op de meter, scheuren dus! In Princess Charlotte Bay, halverwege Cairns en Cape York varen we onder een bijna volle maan het kanaaltje tussen de Flinders eilanden in naar een rustige ankerplaats voor de rest van de nacht. Diaserie Cairns