De volgende morgen na een paar uur slaap en een ontbijt bezoeken we met de dinghy het dorpje in de baai en terug aan boord maken we ons klaar om deel te nemen aan de grote Sail Bunaken Vlootschouw die afgenomen wordt door de president van Indonesie. Vooraan in de vloot vaart het USA vliegdekschip 'George Washington' waar regelmatig vliegtuigen en helikopters op landen. Dan volgt een uitgebreide 'oorlogsvloot' van marineschepen uit Indonesie, Maleisie, Singapore, Thailand, Australie en Nieuw Zeeland, Taiwan, Korea en Japan. Vervolgens vaart een konvooi met Indonesische regeringsschepen voorbij (douane, controleschepen voor de visserij, quarantaine, kustwacht, etc.). Dan zeilen er een aantal volledig getuigde 'tallships' voorbij en vervolgens een ongelooflijk groot aantal kleine motorbootjes in allerlei kleuren en soorten uit de stad Manado, eveneens tegenover het eiland Bunaken. Alle bootjes zitten afgeladen vol met zwaaiende en zingende mensen. En als hekkensluiter volgt onze (internationale) vloot, netjes in twee rijen naast elkaar, en ook wij zwaaien allemaal uitgebreid naar de rood-wit versierde loge van de president. Tegen het eind van de Vlootschouw vliegen er diverse formaties vliegtuigen en straaljagers over die acrobatische toeren uithalen.
Op de kades zien we honderden en honderden mensen en ieder plekje langs de waterkant is wel ingenomen. Later horen we dat er bijna geen verkeer meer in de stad heeft gereden en dat is een uitzondering, want het is altijd druk in een stad als Manado. De enige tegenvaller tijdens de Vlootschouw zijn de donkere, bijna zwarte wolken waaruit een half uur lang een flinke plensbui valt. Voor de deelnemers en toeschouwers maakt dat allemaal niet zoveel uit, maar de foto's en video's hadden wat kleuriger kunnen zijn.
