De Nijl speelt nog altijd een belangrijke rol in Luxor en Egypte als transport ader, bevloeiing van te bebouwen land en de tours met toeristen natuurlijk. De cruise schepen liggen drie dubbeldik langs de kades en ook de kleine zeilbootjes met spriettuig wachten dagelijks op passagiers. Speelt zich op de oostoever het leven in al haar facetten af, ook voor een prettig verloop van het leven na de dood werden door de farao's uitgebreide voorbereidingen getroffen, en wel op de westoever van de Nijl, daar waar de zon ondergaat en een nieuw leven te wachten staat. In het destijds onbewoonde land werden in de valleien van de zandheuvels gangen gegraven met zijgangen en -kamers waarin voorraad en rijkdom voor het leven na de dood werden geplaatst. De muren en plafonds werden met schitterende taferelen uitgehakt en beschilderd evenals de kamer met tombe voor de kist aan het eind van de gangen. Veel graven zijn inmiddels 'gevonden', uitgegraven en gerestaureerd zodat we daar ook nu nog een beeld van kunnen krijgen in de 'Valley of the Kings', het Dal van de Koningen.
Aan de voet van indrukwekkende ruwe kalkstenen kliffen die 300 m uit de woestijn omhoog klimmen ligt de herdenkingstempel van koningin Hatsheput (ca. 1470 BC). De tempel kleurt prachtig tegen de 'gouden' achtergrond van de klif waarvan de tempel ook gedeeltelijk gemaakt is. Vanaf hier is er een mooi uitzicht over het dal van de Nijl, de enige 5% van het land van Egypte dat geschikt is om te bebouwen. Daar vinden we een groene natuur en niet de dorre en droge woestijn zoals overal elders. Van de papyrusplant die eveneens langs de Nijl groeit, wordt nog altijd een ruw soort papier gemaakt, vervolgens veelal bedrukt met klassieke afbeeldingen. En albast is een natuursteen waarvan door handwerkslieden mooie vazen en schalen worden gemaakt.
